WYSOKIE GÓRY

Spis tresci / plan prelekcji o wedrowkach i wspinaczkach pewnej amatorki wysokogorskiego sportu, ktora teoretycznie nalezy do naszego MK PZKO (placi znaczki). Jej wysokosciowy rekord jest 7,546 m, bez tlenu. Nazwiska naszej kolezanki na razie nie ujawniamy, bo nie jest pewne czy prelekcja w ogole dojdzie do skutku (czy bedzie zgoda). Rownoczesnie na tej stronie testujemy nasze wlasne zdolnosci redakcyjne i publikacyjne (np. wkrotce powinien dzialac dostep przez facebook).

1.

Manaslu & Annapurna (2009)

Z Kathmandu busem do Gorkha. W gore do przeleczy Larkya La, okolo 10 dni. Przejscie na druga strone i w dol do glownej drogi z Kathmandu. Stad busem do Pokhara i w gore do Annapurna Base Camp (BC).

2.

Kilimandzaro (2010)

 

3.

Ladakh (2011)

Rejon w zachodnich Himalajach, Indie. Wplyw kultury i religii tybetanskiej. Treking wsrod pieknych gor o dziwnych ksztaltach, kolo klasztoru w Leh, do przeleczy Khardung La na wysokosci 5,359 m. Wojsko indyjskie pokazuje Chinczykom, ze to ich teren, ze nalezy do Indii. Miejscowi twierdza (pisza na tablicach, pamiatkach, … ), ze wysokosc przejscia jest 5,602 m i ze to jest the world’s highest motorable pass.

4.

Mera Peak (2012)

camp

Malym samolotem z Kathmandu do Lukli, dalej po wykropkowanej trasie. Pierwsze wideo jest z High Camp (H.C), z ostatniego biwaku przed wejsciem na Mera Peak (6,476 m). Na horyzoncie widac trojeczke szczytow, pierwszy jest Everest (8,848 m, odchodzi od niego chmurka). Nastepne dwa sa na blizszym grzbiecie (tak wiec to nie jest Lhotse, bliski sasiad Everestu). Na prawo na horyzoncie sie pojawi Makalu. Pomiedzy Everestem i Makalu widac blizej stojace szczyty Peak 41 i Baruntse. Z prawej strony z tyłu Makalu, blizej ku nam Chamlang.

plato

Ujecie z plato, pareset metrow pod Mera Peak. Znowu jest widoczny Everest, w wiekszym zblizeniu. Calkiem pod koniec ujecia na dalekim horyzoncie gora z szerokim grzbietem to Kanczendzonga (8,586 m), trzeci osmiotysiecznik co do wysokosci, na wschodniej granicy Nepalu z Indiami.

5.

Muztagh Ata (2013)

Samolotem do Bishkek (glownie miasto Kirgistanu), stad do Kashgar w Chinach samochodem (z przesiadka na granicy). Dalej po Karakoram Highway (KH) do podnoza Muztagh Ata (7,546 m). Na mapce zaznaczono osmiotysiecniki K2 (8,611 m, drugi najwyzszy szczyt po Everescie) i Nanga Parbat (8,125 m), obydwa w Pakistanie. Gorska autostrada KH jest wyjatkowym dzielem w skali swiatowej. Mapka (c) Creative Commons.

6.

Pamir (2014)

Rownoczesnie tam operowaly dwie grupy z Czech. Komentarz do prob tej „naszej” grupy mozna znalezc na Hudy. Szczyt Korżeniewskiej (7,105 m) zdobylo na powtorke tylko dwoch uczestnikow. Ola zesliznela sie z grzbietu, szczesliwie przeskoczyla gleboka szczeline i zatrzymala sie gdzies na dole. Nic sie jej nie stalo. Z pomoca wspomnianych dwoch uczestnikow (wracajacych ze szczytu) wydostala sie z powrotem na grzbiet. W pare dni pozniej zdobyla w tym samym skladzie Pik Czetyrioch (6,230 m).

7.

Chimborazo (2015)

Wygasły wulkan, najwyższa góra Ekwadoru (6,263 m). Ma 5 wierzchołków, ten najwyższy niewyraźny (płytki), pokryty śniegiem z chmur (poprzez resublimację). Znany zwłasza z tego, że to w pewnym sensie najwyższa ziemska góra. Wznosi się niemal dokładnie na równiku ziemskim (na równoleżniku 1.6 północnych stopni), a ponieważ Ziemia pod wpływem rotacji uzyskała (kiedyś dawno) współczesny kształt elipsoidy, wysokość Chimborazo mierzona od środka Ziemi jest większa niż tak samo mierzona wysokość Mt Everest (i innych gór ziemskich). I to o ponad 2 kilometry, dokładnie ten stosunek wynosi 6,384,39o / 6,382,240 m. Mt Everest leży na szerokości geograficznej 28.0 stopni.

Na zdjęciach: miasto Riobamba (w tyle widać naszą górę), schronisko pod górą, wierzchołek.

8.

Aconcagua (2016)

Najwyższa góra Ameryki i całej zachodniej półkuli, Argentyna, na granicy z Chile, 6,959 m. Samolotem przez Atlantyk do Santiago de Chile (Chile), stamtąd z powrotem skok przez Andy do Mendozy (Argentyna). Dalej samochodem i na piechotę.

9.

Trek ku Mt. Everest (2017)

Samolotem z Europy do Kathmandu (Nepal), dalej lokalnym samolotem do Lukli. Nasz trek kopiował standardowe komercyjne trasy „przez trzy przełęcze”. Najpierw do Namche Bazaar, stąd w lewo do Gokyo, przełęcz Cho La Pass (5,368 m), przejście do obozu Lobuche (4910 m), wejście na Lobuche East (6,119 m), zejście do Dingboche, …

Na zdjęciach: ulica w Kathmandu, Namche Bazaar, widok spod Lobuche (Mt. Everest, Numtse, Lhotse, w tyle Makalu), Ama Dablan w drodze do Dingboche, Makalu …

10.

Trek w górach Tien Shan (2018)

Góry Tien Shan na wschodzie Kirgistanu, pogranicze z Chinami
Samolotem do Bishkek, samochodem do Karakol
jezioro Issyk-kul, 6,200 km²
lodowiec Inylczek, dlugosc 59,5 km
najw. góry Pik Pobiedy 7,439 m, Chan Tengri 6,995 m (z lodem 7,010 m)

SMS: jedziemy ku lodowcu inylchek , plan byl isc az do bc chan tengri i pobedy a z powrotem helikopterem ale jest teraz jakis problem, bedzie zmiana. pogoda na razie dopisuje, chociaz bardzo zmienna, ale na szczescie omijaja nas burze. zobaczymy jak bedzie teraz, poniesiemy jedzenie na cale 11 dni . gory sa piekne. .. W końcu pogoda się załamala i zdobyto tylko Pik Uchitelia, 4,545 m, (foto).

11.

Trek dookoła Dhaulagiri (2018)

Grupka „dobrodruhów” wybrała szaloną trasę: samolotem do Pekinu (Chiny), dwa dni na zwiedzanie, dwa dni pociągiem do Lhasy (Tybet, Chiny), cztery dni na zwiedzanie, teoretyczna aklimatyzacja w Tybecie, samolotem do Kathmandu (Nepal). Pekin zaskakująco nowoczesny, pociąg luksusowy, Lhasa też nowoczesna.

Prezentację zaczynamy od przelotu nad Himalajami. Lecimy z Lhasy na południowy zachód. Na granicy z Nepalem daleko po lewej stronie (na wschodzie) masyw Kanczendżongi (8,598 m). Pod prawym skrzydłem samolotu widać Makalu (8,463 m). Na dalszym zdjęciu (przed prawym skrzydłem) Lhotse (8,516 m), Everest (8,848 m), Cho Oyu (8,201 m). Samolot skręca na zachód i ląduje w Kathmandu. Z Kathmandu lokalnym samolotem do Pokhary, dalej samochodem gdzieś w okolice Dhara Pani (zobacz mapkę). Dalej na piechotę, bez Szerpów, ponad 20 kg na plecach.

Pierwsze zdjęcia pokazuja zaśnieżone góry na horyzoncie, to masyw szczytów Dhaulagiri 2,3,4,… (i Gurja Himal o którym jeszcze będzie mowa), które stoją naprzeciw głównego szczytu Dhaulagiri (8,167 m), który jest na razie niewidoczny. Dwa dni prze dzunglę (niskie drzewa, spadające pijawice i inne paskudztwa). Wreszcie widać w górze na prawo szczyt Dhaulagiri.

Wędrówka pustym polodowcowym korytem. Ludzi mało, trek nie jest za bardzo popularny.

Poniżej schemat standardowej drogi na szczyt z Base Campu (obrazek przejęty z internetu). Lodospad oddziela Dhaulagiri od Tukuche. Wyłamana piramida nosi przydomek „eiger” (zobacz Alpy, północna ściana Eigeru).

My idziemy do przełęczy French Pass, po prawej ręce mamy Tukuche. Mroźno, minus 20. Jest 13.10.2018. Po lewej stronie za masywem D2,3,4,.., pod Gurja Himal ma obóz 9 himalaistów (5 z Korei, 4 Szerpowie). Zdmuchnęła wszystkich lawina. Dowiadujemy się o tragedii dopiero za dwa dni w Marpha. W domu są w szoku, bo tam docierają niepokojące wiadomości przez media. Nas to nie dotyczy.

Docieramy do French Pass, następnie Dhampus Pass. Otwiera się dolina z drugiej strony Dhaulagiri. Na horyzoncie masyw sąsiadujący z Annapurną (widać kawałek szczytu). Decydujemy sie nie wchodzić na Damphus Peak, bo nie wiemy jak wyjdziemy z czasem. Wioska Marpha głęboko w dolinie, strome zejście. Z Marpha pojedziemy busem do Pokhary (9 godzin). Kawałek dalej jest Jomsom, kto chce może stamtąd lecieć samolotem.

12.

Denali (2019)

Mapa przejęta z internetu (usa map alaska). Denali (stara nazwa Mount McKinley) to najwyższa góra północnej Ameryki. Wznosi się na wyskość 6,190m w stanie Alaska, USA. Wyprawę zorganizowala para Czechów mieszkających w Kanadzie. Są na pierwszej fotografii, druga fotka to cała grupa (Ola druga z prawej).

Na internecie można znależć mnóstwo szczegółowych informacji, zdjęć i video (np. jaros). Ale po kolei. Czasu na tę specyficzną wyprawę było niewiele, mniej niż 3 tygodnie. Najpierw trochę skomplikowany „trójskok” na Alaskę
– 7.5.2019 Praga – Frankfurt
– po południu odlot z Frankfurtu 14:20, Seattle (USA) przylot 16:05
– na drugi dzień przelot do Anchorage (3 godziny)
Z Anchorage samochodem ok. 300 km na północ do bazy turystycznej Talkeetna. Stąd małym samolotem Cessna w kierunku Denali (20 minut). Nie ma innego sensownego sposobu niż lot. U podnóża Denali jest płaski zaśnieżony lodowiec slużący jako lotnisko. W Talkeetna niestety trzeba było czekać na pogodę. Przy okazji m.in. wynająć plastikowe saneczki do transportu plecaka, namiotu, nart. Bo tam w Arktyce nie ma serwisu jak w Himalajach, wszystko trzeba ciągnąć samemu.

Wreszcie pogoda, lecimy, idziemy. Połowa maja to dość wczesny termin na Denali, więc nie było tłoku. Wchodzi się przez kilka baz, w górnych partiach C4 i C5. Tak wysoko nie działa mobil, więc komukujemy przez telefon satelitarny z łącznikiem „Marcela” a dalej już normalne sms.
… patek 17.5.2019 –  Mam poslat pozdravy od party na Aljasce. Jsou v campu 4 ve 4300.
Vse je v poradku. Marcela.
… sobota 18.5.2019 – V nedeli rano na Aljasce budou vyrazet smerem na vrchol.
Ma byt pekne pocasi tak jsou radi ze to muzou hned zkusit.
Slunicko a OK vitr. Tak drzime palce. Marcela.
… nedele 19.5.2019 – Prisla mi zprava ze v sobotu dorazili do 5300,
prespi a v nedeli rano vyrazi nahoru. Maji 10h minus, tak ze ted uz urcite
slapou k vrcholu.
… Nie będzie wejścia na szczyt. Na horyzoncie groźna zmiana pogody. Więc szybko z powrotem. Jacyś dwaj „eskimosi” zdecydowali się wychodzić. Zdążyli, ale w base camp kiedy czekaliśmy na samolot (ostani przed zmianą pogody) pokazywali odmrożone ręce.
… ctvrtek 23.5.2019 – Ola jest już w Pradze. Powrotna droga bezpośrednią linią z Anchorage do Frankfurtu, przelot „na skróty” nad biegunem północnym, po prawej ręce Grenlandia, Islandia, Wielka Brytania.